الف ) توصیف قرآن از جنگ بدر؛
يكي از حادثههايي كه در آيات متعدد قرآن به فرازهايي از آن حادثه اشاره شده،
ماجراي جنگ بدر است كه نخستين جنگ بزرگ مسلمانان با كفار قريش بود كه شخص پيامبر در آن شركت نمود و فرماندهي جنگ را در دست داشت.
(سورة انفال، آيات ۵ تا ۵۱ ، و سورة بقره آية ۲۲۷ و ۲۲۸)
اين پيروزي، بسيار عجيب بود، چرا كه تعداد مسلمانان كمتر از يك سوم تعداد دشمن بود، تجهيزات آنها، قابل مقايسه با تجهيزات جنگي دشمن نبود، لطف سرشار الهي نصيب مسلمانان شد، چنان كه در آية ۲۶ انفال ميخوانيم:
“وَ اذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخافُونَ أَنْ يتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآواكُمْ وَ أَيدَكُمْ بِنَصْرِهِ…؛”،
“به خاطر بياوريد هنگامي كه شما گروهي كوچك و اندك و ضعيف، در روي زمين بوديد، آن چنان كه ميترسيديد مردم شما را بربايند، ولي خدا شما را پناه داد و ياري كرد…”،
جنگ بدر در هفدهم ماه رمضان سال دوم هجرت رخ داد، و موجب شكست مفتضحانة دشمن گرديد.
از كفار، هفتاد نفر كشته شدند و هفتاد نفر اسير گشتند، ۳۵ يا ۳۶ نفر از كشتهشدگان، بر اثر ضربات پرچمدار اسلام در اين جنگ يعني علي عليه السلام به هلاكت رسيدند، بسياري از كشتهشدگان از سران شرك مانند ابوجهل، وليد بن عتبه، حنظلة بن ابوسفيان، عتبه و شيبه و… بودند.
(اقتباس از :
ناسخ التواريخ، هجرت، جلد ۱؛ و
تاريخ طبري، جلد ۲، صفحه ۲۷۰ به بعد؛ و
ارشاد شیخ مفيد، صفحه ۳۲ )
محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، قائل است که ؛ آیات ۱۲۱ تا ۱۲۸ سورهٔ آل عمران صریحاً به جنگ بدر اشاره کرده‌است
ب ) امیرالمومنین از جنگ بدر میگوید؛
علی علیه السلام در سخنی به حضور پیامبر صلی الله علیه و آله در خط مقدم جبهه نبرد در جنگ بدر اشاره کرده، می فرماید:
“لقد رایتنا یوم بدر ونحن نلوذ بالنبی صلی الله علیه و آله و هو اقربنا الی العدو و کان من اشد الناس یومئذ باسا”،
(مسند احمد، جلد ۱، صفحه ۸۶; و مکارم الاخلاق، صفحه ۱۸; الطبقات الکبری، جلد ۲، صفحه ۲۳)
اگر ما را در روز جنگ بدر می دیدی که [در سخت ترین لحظات] به وجود گرامی رسول خدا صلی الله علیه و آله پناه می بردیم و او نزدیک ترین فرد ما به دشمن بود ودر جنگ از همه مردم شدیدتر بود”
ج ) حرمت جنگ برای زنان؛
اسلام جنگ ابتدائی را بر زنان مجاز نمی شمارد و آنها نباید سلاح به دست در میدان های جنگ قرار گیرند، و این امر بیشتر به بزرگداشت مقام و منزلت زنان در خانواده باز می گردد،
البته در دفاع از حریم خانواده و شهر در حمله های ناجوانمردانه کفار، حکم بر مقابله است و این حقی است که خداوند آن را مجاز شمرده است،
بدون هيچ شكّ و خلافى از طرف علماء، جهاد بر زن واجب نيست، بلكه بنا بر يك حكم تكليفى و نه اختيارى، ساقط است؛ و اجماع در مورد اين مسأله به هر دو قسم (مُحَصَّل و منقول) حاصل است؛ و فقهاء اين موضوع را از مسلّمات اسلام تلقّى ميكنند، به حدّى كه اين مسأله ؛ “عدم وجوب جهاد بر زن”، از مسائلى حساب ميشود كه در فقه هيچ شكّ و شبهه‌اى در آن نيست.
د ) انتظار برای بازگشت؛
مطابق اخبار و روایات موجود، در مراسم ازدواج حضرت زهرا سلام الله علیها، ابتدا عقد آن بانو در اواخر ماه صفر سال دوم هجری قمری صورت گرفت، سپس، اما مراسم ازدواج با تاخیر ده ماهه انجام شد،
مراسم ازدواج حضرت و رفتن به منزل همسر، در اول ذیحجه سال دوم هجری قمری رخ داده است.
به عنایتی این ازدواج پس از بازگشت علی علیه السلام از غزوهٔ بدر انجام شد وی در این زمان ۲۵ سال داشت، اما سن حضرت فاطمه علیها السلام در حدود دوازده سال می باشد،
از آنجا که جنگ بدر در ماه رمضان سال دوم هجری است، لذا حضرت زهرا در جنگ بدر ما بین زمان عقد تا ازدواج قرار دارد و در شرائط ویژه زندگی خود می باشند،
در همین این ایام جنگ بدر، صورت گرفت و از قبل روشن بود که بار اصلی جنگ بر دوش چند نفر خواهد بود،
بیشترین خطرات در این جنگ متوجه علی علیه السلام بود، و این بر همگان روشن بود که به توانائی های او بود که جنگ به شکل پیروزی درآمد،
اکنون داماد در جبهه های جنگ و در حال فداکاری است، و همسر در شهر منتظر بازگشت او مانده است.
