بخش ششم
در احادیث اسلامی این عید را با عباراتی چون عیدُاللهِ الاکبر (بزرگترین عید الهی)، عید اهل بیت محمد، و اشرف الاعیاد (والاترین عید) یاد کرده اند. به اعتقاد مسلمانان بر طبق خطبه محمد در غدیر خم علی را بعد از خود با حدیثی که ۳ ساعت طول کشیده (عربی: مَن کُنتُ مولاه فَهذا علیّ مولاه أللهم والِ من والاه و عادِ من عاداه) جانشینی او را برای تمامی مسلمانان اعلام و تمام کرد. در کتب تفسیری آیه سوم سوره مائده در روز عید غدیر نازل شده است که آمده است: الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی ، (حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۸، ص۸۹. / سید ابن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۲۶۱. / کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۴۸ / عیاشی، تفسیر عیاشی، ج۱، ص۳۳۲)
این که غدیر به عنوان عید تلقی شده است، نکته ای است که باید اندکی متوجه آن بود، امامان معصوم، از همان آغاز، تأکید بر خواندن نماز خاص روز غدیر، و همین طور استحباب روزه گرفتن روز غدیر داشتند. مفضل بن عمر جعفی از قول امام صادق آورده است که روزه گرفتن روز غدیر، کفاره [گناهان] شصت سال است (مصباح المتهجد، ص 736).
بدین ترتیب، در تقویم مذهبی مسلمانان، از قدیم ترین ایام، روز غدیر خم شناخته شده بوده است. در کتاب زین الاخبار گردیزی (م 433) که یک تاریخ سنی است، در بین روزهای تاریخی مسلمانان، به هجدهم ذی حجه به عنوان روز غدیر خم تصریح می کند. (زین الاخبار: ص 466). در میان شیعیان، به دلیل تأکید امامان، این روز، از قدیم الایام عید بوده است. (مصباح المتهجد، ص 736 ـ 737)
روایتی از ابو هریره هم درباره غدیر هست که اشاره به عید بودن آن دارد: با این همه، و حتی در بدترین شرایط، نقل هایی بود که اهمیت این روز را که زمینه ای برای عید شدن آن هم شد، گواهی می داد. این روایت از ابو هریره در یک منبع اهل سنت (تاریخ بغداد) آمده است:
أبی هریره. قال: من صام یوم ثمان عشرة من ذی الحجة کتب له صیام ستین شهرا، و هو یوم غدیر خم، لما أخذ النبی صلّی اللّه علیه و سلّم بید علیّ بن أبی طالب فقال: «أ لستُ ولی المؤمنین؟» قالوا: بلی یا رسول اللّه، قال: «من کنت مولاه فعلی مولاه» فقال عمر بن الخطّاب: بخ بخ لک یا ابن أبی طالب أصبحت مولای و مولی کل مسلم، فأنزل اللّه: الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ ( سوره المائدة / آیه 3] (تاریخ بغداد : 8/284).
شیعیان نیز بر طبق یک سنت دیرینه، عید غدیر خم را در مساجد، تکایا و هیات های مذهبی همانند عید فطر، عید قربان و دیگر اعیاد مسلمانان جشن می‌گیرند و اجتماعات بزرگی برگزار می‌کنند.
البته شیعیان عید غدیر را بزرگترین عید مسلمانان می‌دانند و مهمترین عید مذهبی نزد شیعیان هست. عید غدیر به نام عید الله الا کبر نیز معروف است. این روز در ایران تعطیل رسمی است.
رسول خدا فرمود : «روز غدیر خم برترین عیدهای امت من است و آن روزی است که خداوند بزرگ دستور داد که در آن روز، برادرم علی را به عنوان پرچمدار امتم منصوب کنم تا بعد از من، مردم توسط او هدایت شوند و آن روزی است که خداوند در آن روز، دین را تکمیل و نعمت را بر امت من تمام کرد و اسلام را به عنوان دین برای آنان پسندید.» (صدوق، امالی، موسسه بعثت، صفحه ۱۲۵)
امام صادق می‌فرماید: «روز غدیر خم عید بزرگ خداست. خدا پیامبری مبعوث نکرده، مگر اینکه این روز را عید گرفته و عظمت آن را شناخته و نام این روز در آسمان، روز عهد و پیمان در زمین، روز پیمان محکم و حضور همگانی است.» (حر عاملی، وسائل الشیعة، موسسه آل البیت، جلد ۵، صفحه ۲۲۴).
امام رضا فرمود: «روز غدیر در میان اهل آسمان مشهورتر است تا میان اهل زمین… اگر مردم ارزش این روز را می‌دانستند، بی‌تردید فرشتگان در هر روز ده بار با آنان مصافحه می‌کردند.» (طوسی، مصباح المتهجد، المکتبة الاسلامیة، جلد ۲، صفحه ۷۳۷).
آنچه ابوریحان بیرونی گفته است
روز غدیر در تقویم مذهبی مسلمانان وارد شد، چنان که ابوریحان بیرونی (م 440) هم در قرن پنجم هجری از آن یاد کرده و نوشته است: و الیوم الثامن عشر، یسمّی «غدیر» خمّ، و هو اسم مرحلة، نزل بها النبیّ ـ علیه السّلام ـ عند منصرفه من حجّة الوداع؛ و جمع القتب و الرّحال، و علاها آخذا بعضد علیّ بن ابی طالب، و قال: «أیها الناس! الست أولی بکم من انفسکم؟». قالوا: «بلی»، قال: «فمن کنت مولاه، فعلیّ مولاه؛ اللّهمّ وال من والاه، و عاد من عاداه، و انصر من نصره، و اخذل من خذله، و أدر الحقّ معه، حیثما دار»؛ و یروی أنّه: رفع راسه نحو السماء، و قال: «اللّهمّ هل بلغت ثلاثا …». بیرونی به بهانه معرفی تقویم، روایت غدیر را آن هم به شکل کاملش نقل کرده است. (آثار الباقیه: ص 431). تقویم های مذهبی که آن زمان در دسترس ابوریحان بوده، غالبا به روز غدیر اشاره کرده بودند.
رسمیت روز غدیر به عنوان عید در دوره آل بویه
در دوره آل بویه، دو روز، سخت مورد توجه قرار گرفت. نخست روز عاشورا که از قدیم، امامان و شیعیان در آن روز سوگواری می کردند اما غالبا به دور از چشم حکام بود، و دیگری روز غدیر که آن هم از قدیم الایام عید بود اما باز آشکار نبود. با ورود آل بویه به بغداد، مراسم شیعیان در این دو روز علنی شد و آنان با شکوه تمام آن را برگزار می کردند. نگاهی به تاریخ هایی چون المنتظم و … نشان می دهد که شیعیان در این روزها، مورد تهاجم مخالفان قرار گرفته و غالبا در این نزاع های مذهبی، کسانی کشته شده یا محلاتی گرفتار آتش سوزی می شد. به هر روی، این مراسم به تدریج جدی تر مطرح شد و بعدها در سایه حکومت های شیعی، مانند صفویه و قاجار، با شکوه تمام برگزار می شد.
نظر عبدالبر اندلسی
شاید مناسب باشد، اشاره کنم که ابن عبدالبر اندلسی (م 463) وقتی حدیث غدیر را از صحابه نقل می کند، عبارتش این است که «یوم غدیر خم» پیامبر این را فرمود. معنای این حرف این است که در ادبیات آنان، این تعبیر رسمیت داشته است. مطلب او در نقل روایت غدیر این است: و روی بریدة، و أبو هریرة، و جابر، و البراء بن عازب، و زید بن أرقم، کل واحد منهم عن النبی صلّی اللَّه علیه و سلم أنه قال- یوم غدیر خمّ: من کنت مولاه فعلیّ مولاه، اللَّهمّ وال من والاه، و عاد من عاداه. و بعضهم لا یزید علی «من کنت مولاه فعلیّ مولاه». (الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج3، ص 1099)
