کووید-1844، ویروسی هدفمند برای تمام نسل ها

  تا کنون حوادث  طبیعی و غیر طبیعی زیادی دنیایی را که در آن زندگی می کنیم تحت تاثیر خود قرار داده و گاه مسیر زندگی بشر را بر این کره ی خاکی تغییر داده است. دست آورد های علمی، صنعت چاپ رشد کار خانه ها منجر به گشایش های زیادی در زندگی بشر شده است اما گاهی جنگ و شیوع بیماری هایی مثل وبا، طاعون و آنفولانزا جمع زیادی از انسان ها را به کام مرگ کشانده است. تخمین زده می شود که حدود یک سوم جمعیت جهان یعنی 500 میلیون نفر طی سال های 1918-1919 به بیماری آنفولانزای اسپانیایی دچار شده باشند و از این تعداد حدود 50 میلیون نفر در سراسر دنیا بر اثر این بیماری جان باختند. این پاندمی بعد ها بصورت یک بیماری فصلی در آمد که هر سال تعدادی از مردم دنیا را به کام مرگ می کشاند. امروز نیز صحنه هایی نظیر خیابان های خلوت و عاری از خودرو ها، تعطیلی کسب و کار ها، خانه نشینی اجباری ساکنین شهر ها، اخراج کارگران و کارمندان شرکت ها و کار خانه ها، منجر به کند شدن و یا متوقف شدن حرکت چرخ های اقتصاد کشور ها و به تبع آن رشد اقتصادی جهانی شده است از جمله تبعات شیوع ویروس کووید-19 در کشور های مختلف است.  

    حال که آرام آرام سرعت انتشار این ویروس در یک کار دست جمعی کم می شود برخی از ارزش های زندگی ما نیز تغییر می کند. مثلاً دست دان، روبوسی، دید و بازدید و استفاده از سیستم حمل ونقل عمومی حداقل برای مدتی در اولویت ما قرار نمی گیرد و شاید این کارهای مقطعی و مناسب این دوره، ما را بسوی تغییری نهادینه در آینده رهنمون کند. هر روز رسانه های جهان  با انتشار اخباری راجع به بهبودیافتگان، دارو های احتمالی و موثر و تحقیقات برای بدست آوردن واکسنی برای این بیماری کشنده، تصویری را ترسیم می کنند که نوید بخش آینده ای روشن تر است و روح امید را به کالبد آدمی می دمدند.

   گاهی اوقات یک باور فکری یا فرقه ای مانند ویروس کووید-19 می تواند مردم یک یا چند کشور را تحت تاثیر خود قرار دهد. این نوع ویروس علاوه بر افکار و عقاید مردم، فرهنگ جوامعی که در آن شایع است را نیز تحت تاثیر خود قرار می دهد. در میان باور های فکری و فرقه ای زیادی که در دنیا وجود دارند، در سال 1844 میلادی فرقه ای به نام بابیت توسط علیمحمد شیرازی معروف به باب در ایران شروع به رشد کرد. علیمحمد ابتدا داعیه بابیت یا همان نمایندگی امام زمان علیه السلام را داشت. او که یکی از دست پرودگان مسلک شیخی گری بود با طرح این ادعا، ابتدا عده ای از همکلاسی های سابق خود را بدور خود جمع کرد. این ناقلین در شهر های مختلف با تبلیغ باب، عده ای دیگر از مردم شهر های مختلف ایران را به کووید-1844 آلوده می ساختند. طی سال های بعد باب مدعی مقاماتی جدید برای خود شد؛ لذا علیمحمد مدعی شد که او امام زمان علیه السلام است؛ بعد از مدتی او ادعای پیامبری و در نهایت ادعای الوهیت کرد. بعد از اعدام باب بدستور امیر کبیر، ویروس کووید-1844 شکل های جدیدی پیدا کرد. عده ای از پیروان سابق باب به سرکردگی میرزا حسینعلی فرقه ی بهائیت را پایه ریزی کردند و عده ای دیگر نیز با قبول رهبری برادر میرزا حسینعلی، یعنی میرزا یحیی، بر مسلک بابیت باقی ماندند و خود را ازلی نامیدند. تبعید و سال ها حضور این دو برادر در شهر های مختلف امپراطوری عثمانی در آن زمان زمینه را برای پایه ریزی پاندمی کووید-1844  فراهم کرد.

   طراحی هدفمند ویروس کووید-19، موضوع پیچیده و بحث برانگیزی است که این روز ها در کنار سرعت گسترش آن، مردم از آن صحبت می کنند. فارغ از درست یا غلط بودن این موضوع، ویروس کووید-1844، که 200 سال پیش اولین موارد ابتلا به آن در ایران و عراق گزارش شد، کاملاً از پیش طراحی شده بود. این ویروس در وهله ی اول برای شیعیان و در مرحله ی بعد برای باورمندان به ظهور منجی طراحی شده بود بطوریکه جای منجی یا موعود در باور شیعه، یهود، مسیحیت باید با کلمه ی باب یا بهاء پر می شد. این ویروس که برطبق باور بظهور منجی ساخته شده بود، با جا زدن فردی دیگر به نام این موعود و تفسیر به رأی آیات قران، انجیل و تورات به نام باب و بهاء، این دو را بعنوان موعود های ادیان معرفی می کرد. منتشرکنندگان این ویروس با مشابه سازی برخی از باور های دینی مردم در قالبی جدید و گاهی همراه با افکار خرافی میزبانان خود را گمراه می کردند. میزبانان کووید-1844 در طبقات مختلف اجتماعی قرار داشتند و در بین آن ها برخی عالمان دینی با سلایق و پیشینه های مختلف نیز دیده می شد. ناقلین کووید-1844علاوه بر سوء استفاده از این عنوان، یعنی عالم دینی، خود را در این لباس مخفی می کردند و آزادانه در کشور رفت و آمد می کردند. مبلغین بهائی نسل های بعد، این عالمان دینی کج فهم و بهائی شده را مراجع دینی تشیع معرفی می کردند تا هرچه بیشتر بتوانند مخاطبین خود را برای بهائی شدن متقاعد کنند. اگرچه در میان مسلمانان گروهی که در معرض این آلودگی قرار می گرفتند جامعه ی تشیع بود اما هدف این ویروس متلاشی کردن باور مهدوی در اسلام بود.

   گاهی باورمندان فرقه ها ی بابیت و بهائیت به لباس روشنفکران در می آمدند و با زیر سوال بردن اعتقادات اسلامی نظیر برپایی مجالس عزاداری برای امام حسین علیه ااسلام و ایجاد سوال های بدون پاسخ در روزنامه ها، سفرنامه ها و کتاب ها، راه پیشرفت را در دور انداختن باور های دینی معرفی می کردند. در نگاه آن ها قرآن و اهل بیت علیهم السلام، این دو یادگار جدا ناپذیر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، اقلامی تاریخ گذشته بودند که باید از اذهان مردم و جامعه ی ایران حذف می شدند. بعلاوه بنابر باور اولیه ای که از بابیت به ارث برده بودند و در دوران بهاییت نیز دنبال می شد، آن ها برای کسب قدرت سیاسی در جنبش های اجتماعی-سیاسی نظیر مشروطه و انتخابات مجلس شورای ملی شرکت می کردند. [1]

   بعد ها دامنه ی منجی یابی و تطبیق باب و بهاء به باور های غیر دینی نیز رسید و علاقه به انتشار این ویروس در بین جمعیت بودائیان یا چینی ها در بین روسای بهائی افزایش یافت. بنابراین بهاء ا.. را موعود هندوها  معرفی کردند تا علاوه بر مسلمانان هند این افراد را نیز بتوانند مورد تبلیغ قرار دهند. [2] در مرحله ی بعد با نگاه های جامعه شناختی موضوع تبلیغ  توسعه یافت تا حتی در میان کشور های کمونیستی نیز تبلیغ را انجام دهند. [3]برای مرکز کنونی فرماندهی انتشار بهائیت، یعنی بیت العدل، بجز کشور ایران که محل تولد بهاءا… بوده کشور هایی نظیر هند و چین به لحاظ جمعیت و فرصت های تولید ثروت همواره برای آن ها حائض اهمیت بوده است. از اینرو برنامه های تبلیغی زیادی در این کشور ها در قالب های مختلف در حال انجام ست.

   برخلاف ویروس کووید-19 که میزان سرایت آن در میان گروه های سنی کودک و نوجوان کم است، تمرکز انتشار ویروس کووید-1844در گروه سنی کودکان و نوجوانان است. [4] زیرا که اولاً آن ها  نقش نیرو های مولد را در آینده بازی خواهند کرد؛  ثانیاً کسی که از سنین کودکی و نوجوانی به این ویروس آلوده می شود، در انجام فعالیت های تبلیغی خود فردی راسخ تر است و رهایی او از این بیماری مزمن سخت تر اتفاق می افتد؛ ثالثاً هر کودک یا نوجوان صاحب یک خانواده است. پس با آلوده کردن کودک و نوجوان، خانواده ی او نیز به این ویروس آلوده می شوند.

    البته برای آلوده شدن به ویروس  کووید-1844محدودیت سنی وجود ندارد. برنامه های تبلیغی بهائیت برای تمامی گروه ها ی سنی طراحی شده اند. برای جوانان علاوه بر فعالیت های تبلیغی، از ازدواج به بعنوان یک اهرم نگهدارنده ی فرد بهائی شده در فرقه ی بهائیت استفاده می شود. ازدواج بهائی و شرکت در مراسم های بهائی می تواند فردی را که علاقه ای به بهائیت ندارد را نیز کم کم  به این فرقه راغب کند؛ یعنی حداقل اگر خود این ویروس را به شخص دیگری انتقال نمی دهد اما اعتراضی نسبت به اینکه این کار توسط دیگران نیز انجام می شود نیز ندارد. میل به یار گیری و افزایش جمعیت ناقلین برای بهائیان آنقدر مهم است که حتی در میان سالمندان نیز تبلیغ می کنند و می خواهند که آن ها در هنگام فوت نام بهاءا.. را ببرند تا او نیز جزئی از آمار بهائیان دنیا باشد.

   پاندمی بهائیت با سرعتی آرام اما فراگیر در طول تاریخ حیات خود با معرفی باب و بهاء بعنوان موعود ادیان و نهله های فکری سعی در جذب و  القاء باور های بهائیت به آن ها کرده است. بهائیان برای دستیابی به اهداف توسعه ی جمعیتی خود افراد تمامی گروه های سنی از کودکان خردسال تا سالمندان را تحت تاثیر خود قرار می دهند. اما برخلاف کووید-19،  قربانیان آن در این سال ها بیشتر کودکان، نوجوانان و جوانان بوده اند.

[1] نبوی رضوی م. ، تاریخ مکتوم: نگاهی به تلاش های سیاسی فعالان ازلی در مخالفت با حکومت قاجار و تدارک انقلاب مشروطه، نشر شیرازه کتاب ما، 1385

[2] Annual Report, Badi Foundation, 2017, Retrieved from www.badi-foundation.org

[3] Momen M., 1990, Hinduism and Bahai Faith, Gorge Roland Publication, UK [4] The Five-Year Plan 2011-2016, Palabra Publications, USA