الف ) عصمت و طهارت؛
از نظر شیعه، فاطمه سلام الله علیها به سبب آنکه یکی از مصادیق آیه تطهیر است، دارای مقام عصمت است. بر اساس این آیه، خداوند اراده کرده است اهل بیت را از هرگونه زشتی و پلیدی پاک گرداند و بنابر بسیاری از روایات شیعه و اهل سنت، فاطمه یکی از مصادیق اهل‌بیت است. علاوه بر منابع شیعه، در منابع روایی و تاریخی اهل سنت نیز روایاتی گزارش شده که پیامبر اکرم با استشهاد به آیه تطهیر، اهل بیت خود یعنی فاطمه، علی، حسن و حسین را از هرگونه گناه مبرا دانسته است.
نخستین گزارش‌های تاریخی درباره مطرح‌کردن عصمت فاطمه پس از رحلت پیامبر، به ماجرای مصادره فدک برمی‌گردد که در آن امام علی به معصوم بودن حضرت زهرا بر اساس آیه تطهیر استناد می‌کند و اقدام ابوبکر در گرفتن فدک از فاطمه را نادرست و درخواست زهرا برای بازپس‌گیری فدک را از روی حق می‌داند.
ب ) پاره تن پیامبر؛
پیامبر اکرم علاقه زیادی به فاطمه داشت و به او بیشتر از دیگران محبت و احترام می‌کرد. در حدیثی مشهور به “حدیث بضعه”، پیامبر فاطمه را پاره تن خود معرفی می‌کند و می‌گوید هر کس او را بیازارد، مرا آزرده است. این روایت را محدثان نخستین نظیر شیخ مفید از میان علمای شیعه و احمد بن حنبل از میان علمای اهل سنت، به گونه‌های مختلف گزارش کرده‌اند.
(مفید، الامالی، ۱۴۱۴ق، صفحه ۲۶۰؛ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، صفحه ۲۴؛ ابن حنبل، مسند احمدبن حنبل، بیروت، جلد ۴، صفحه ۵)
ج ) سرور زنان
در روایات متعددی که شیعیان و اهل سنت نقل کرده‌اند آمده است؛
“فاطمه برترینِ زنان بهشت، برترینِ زنان دو عالم و برترینِ زنان امت است”،
(صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، جلد ۲، صفحه ۱۸۲؛ وطبری امامی، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، صفحه ۸۱؛ و ابن حنبل، مسند احمدبن حنبل، بیروت، جلد ۳، صفحه ۸۰؛ وبخاری، صحیح البخاری، بیروت، ج۴، ص۱۸۳؛ ومسلم نیشابوری، صحیح مسلم، بیروت، جلد ۷، صفحه ۱۴۳)،
د ) خبردهی پیامبر به شهادت ؛
پس از حجةالوداع، پیامبر به حضرت فاطمه گفت که وی اولین نفر از خانواده‌اش است که پس از درگذشتش به وی ملحق خواهد شد. پیامبر خدا چند روز پس از آن درگذشت. فاطمه زهرا علیها سلام بسیار غم‌زده گشت،و پس از مدتی درگذشت. بعضی منابع اولیه چنین می‌نماید که در پایان عمر، او با ابوبکر که تقاضای عیادت او را داشته‌است، آشتی می‌کند. اما اکثریت منابع چنین می‌نویسند که او تا پایان عمر، از ابوبکر عصبانی بود.
(Veccia Vaglieri, Laura (1991). “Fatima”. Encyclopaedia of Islam. 2 (2nd ed.). Leiden: E. J. Brill. ISBN 9004070265.)
ه ) خاکسپاری؛
بنابر روایات شیعه، حضرت فاطمه وصیت کرده‌بود دوست ندارد افرادی که به او ستم کردند و اسباب خشم و غضب او را فراهم کردند، بر پیکرش نماز بخوانند و در تشییع او حاضر شوند؛ ازاین‌رو خواسته‌بود او را مخفیانه تشییع و دفن کنند و محل دفن او مخفی بماند. علی به کمک اَسماء بِنت عُمِیس، همسرش را غسل داد و خود بر پیکرش نماز خواند. به‌جز علی چند نفر دیگر نیز در نماز شرکت کردند، که در مورد تعداد و نام افراد اختلاف وجود دارد. طبق نقل‌ها، حسنین، عباس بن عبدالمطلب، مِقداد، سلمان، ابوذر، عمّار، حُذَیْفه، عَقیل، زبیر، عبدالله بن مسعود، بُرَیْده و فضل بن عباس در این نماز شرکت داشتند.
(املی، موسوعة المصطفی والعترة فاطمة الزهراء، ۳۴۶–۳۵۰)
و ) محل دفن؛
در منابع شیعه احتمال دفن در قبرستان بقیع از اهمّیّت کمتری برخوردار است. به‌گفتهٔ سید مرتضی عسکری، آخرین احتمال دربارهٔ محل دفن فاطمه زهرا، خانهٔ اوست. این امکان با چندین سند معتبر پشتیبانی می‌شود. اسناد اصلی این ماجرا از اهل بیت دریافت می‌شود؛ زیرا آنان اعضای …
