توسل حضرت زکریا

روایت حضرت مهدی از توسّل حضرت زکریّا ^{علیه السلام}

مولایمان حضرت بقیه الله ^{ارواحنا فداه} در پاسخ پاسخ سعد بن عبدالله، در ضمن حدیثی طولانی می­فرمایند: حضرت زکریّا از پروردگارش درخواست کرد که نام­های «پنج تن»را به او بیاموزد.

جبرائیل ^{علیه السلام} براو نازل شد و آنها را به اوآموخت.

هرگاه که زکریّا نام محمّد، علی، فاطمه وحسن ^{علیهم السلام} را می برد، اندوهش برطرف می­شد، ولی همین که نام حسین ^{علیه السلام} را می برد، بغض گلویش را می­فشرد و نفسش به شماره می افتاد وگریه­ اش می­گرفت. روزی گفت خداوندا! چه سری دارد که هرگاه نام چهار از اینان را می­برم، غم و اندوهم برطرف می­شود و خاطرم تسکین می­یابد، ولی به هنگام نام بردن از حسین، اشکم جاری وآه و ناله ام بلند می­شود؟

خداوند متعال داستان حسین ^{علیه السلام} رابه او خبر داد و فرمود: در کهیعص¹ «کاف»اسم کربلا، «هاء»هلاکت خاندان پیامبر^{صلی الله علیه وآله}، «یاء» یزید که به حسین ظلم وستم کرد، «عین» اشاره به عطش وتشنگی حسین و «صاد»صبر اوست.

زکریّا که این مطلب را شنید، سه روز از مسجدش بیرون نرفت و دستور داد کسی بر او وارد نشود و شروع به گریه و زاری کرد و ذکر مصیبت او این عبارت بود: خداوندا! آیا بهترین آفریدگانت به فرزندش، مصیبت زده می­شود؟ آیا چنین مصیبتی برآستانه­ ی آنان فرود می­اید؟ خداوندا! علی و فاطمه این چنین عزا دار می­شوند؟

بعد گفت خداوندا! فرزندی به من بده که در دوران پیری، دیدگانم به او روشن شود و وارث و جانشین من باشد. او را برای من، به مانند حسین نسبت به محمّد قرار بده. بعد از آنکه او را به من دادی، مرا گرفتار محبّت او بگردان و بعد همان گونه که حبیبت محمّد به مصیبت او دچار می شود، مرا نیز دچار مصیبت او بگردان. خداوند، یحیی ^{علیه السلام} را به زکرّیا داد و او را به مصیبت فقدان یحیی دچار کرد. و دوران حمل یحیی، همچون دوران حمل حسین، شش ماه بود.²

منبع:

1. سوره مبارکة مریم (19):1
2. بحار الانوار، ج 52، ص84