الف ) آیه ای در مهربانی؛
“ذَلِک الَّذِی یبَشِّرُ اللهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی وَمَن یقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا إِنَّ اللهَ غَفُورٌ شَکُورٌ”،
(سوره شوری/ آیه ۲۳)
این همان [پاداشی] است که خدا بندگان خود را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند [بدان] مژده داده است بگو به ازای آن [رسالت] پاداشی از شما خواستار نیستم مگر دوستی درباره خویشاوندان و هر کس نیکی به جای آورد [و طاعتی اندوزد] برای او در ثواب آن خواهیم افزود قطعا خدا آمرزنده و قدرشناس است،
ب ) چرا نامهربانی؛
علیرغم رفتارهای پیامبر خدا در طی بیست و سه سال و نشان دادن رفتارهای مهربانی در گفتار، رفتار، و دستورات شرعی و ایمانی و علیرغم تاکیدات ایشان و آیات قرآن مجید، ایجاد خشونت نسبت به خاندان رسول خدا نه تنها مخالفت با پیامبر صلی الله علیه و آله است بلکه دشمنی آشکار با خداوند مهربان و پشت کردن به فطرت انسانی است،
آنچه در تاریخ نقل شده است، فقط شرمساری برای مسلمانان است که با این همه نشانه چگونه آن اتفاقات وحشتناک و سراسر هتاکانه نسبت به خاندان مورد علاقه و محبت پیامبر اتفاق افتاد،
ج ) مصادیق نزدیکان پیامبر؛
علامه حلی آیه مودت را چهارمین آیه دال بر امامت امام علی قرار داده است، و در ذیل آن روایتی از ابن عباس در کتب صحیحین و مسند احمد بن حنبل نقل می‌کند که وقتی آیه مودت نازل شد، گفتند: “ای رسول خدا، خویشانی که مودتشان بر ما واجب است چه کسانی هستند؟ پیامبر اکرم فرمود:
“علی و فاطمه و حسن و حسین.”
(علامه حلی، نهج الحق، دارالکتب اللبنانی، صفحه ۱۷۵)
احمد بن حنبل، از فقهای چهارگانه اهل سنت و پیشوای مذهب حنبلی، نیز این روایت را از ابن عباس نقل کرده است.
(ابن حنبل، فضائل امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب، ۱۴۳۳ق، ص۲۹۵)
حاکم حسکانی از علمای اهل سنت، هفت روایت را در ذیل این آیه گرد آورده است که منظور از “القربی” را علی و فاطمه و حسن و حسین [علیهم السلام]می‌داند.
(حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، جلد ۲، صفحه ۱۸۹-۱۹۶ )
همچنین احمد بن حنبل روایت می‌کند: هنگامی که آیه “قل لاّ اسئلکم…” نازل شد، اصحاب به پیامبر عرض کردند:ای رسول خدا! خویشاوندان تو که مودت آنها بر ما واجب است کیانند؟ فرمود: علی و فاطمه و دو فرزندانشان و این سخن را سه بار تکرار فرمود.
(علامه حلی، نهج الحق، دارالکتب اللبنانی، صفحه ۱۷۵)
آیت الله مرعشی نجفی در شرحی که براحقاق الحق نوشته است، قریب به پنجاه نفر از علمای بزرگ اهل سنت را نام می‌برد که روایات مربوط به آیه مودت را با سندهای متعدد در کتاب‌های خود آورده است.
(شوشتری، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، جلد ۳، صفحه ۲-۱۸، پاورقی ۲)
سید هاشم بحرانی، نیز در کتاب غایة المرام، ۱۷ روایت از اهل سنت و ۲۲ روایت از شیعه درباره این آیه نقل کرده است.
(بحرانی، غایةالمرام، موسسة التاریخ العربی، جلد ۳، صفحه ۲۳۰-۲۴۴)
د ) مگر حضرت زهرا مصداق آیه مودت نبود؛
فاطمه زهرا سلام الله علیها، اندکی پس از رحلت پیامبر اکرم و در جریان هجوم مأموران ابوبکر به خانه‌اش، آسیب دید، در بستر بیماری افتاد و پس از مدت کوتاهی در ۳ جمادی‌الثانی سال ۱۱ هجری قمری در مدینه به شهادت رسید. پیکر دختر پیامبر اکرم به سفارش خودش شبانه و مخفیانه دفن شد و قبرش هیچ‌گاه مشخص نشد
