متن توقیع امام زمان عجّل الله تعالی فرجه

پیش از خواندن متن آخرین توقیعی که امام زمان عجّل الله تعالی فرجه به آخرین نائب خود در غیبت صُغری نوشته بودند توضیحی درباره ی واژه ی «توقیع» بیان می کنیم.

توقیع چیست ؟!

توقیع اصطلاحی در فرهنگ شیعی به معنای مکاتبات و منشور های امامان معصوم علیهم السلام به‌ ویژه حضرت ولی ‌عصر عجل ‌الله ‌تعالی ‌فرجه می ‌باشد؛ این اصطلاح به هر گونه سخن شفاهی امام زمان عجّل الله تعالی فرجه نیز اطلاق شده است.

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

يَا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ السَّمُرِیَّ!

أَعْظَمَ اللهُ أَجْرَ إِخْوَانِکَ فِيکَ فَإِنَّکَ مَيِّتٌ مَا بَيْنَکَ وَ بَيْنَ سِتَّةِ أَيَّامٍ

فَاجْمَعْ أَمْرَکَ وَ لَا تُوصِ إِلَى أَحَدٍ فَيَقُومَ مَقَامَکَ بَعْدَ وَفَاتِکَ

فَقَدْ وَقَعَتِ الْغَيْبَةُ التَّامَّةُ فَلَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ وَ ذَلِکَ بَعْدَ طُولِ الْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ امْتِلَاءِ الْأَرْضِ جَوْراً وَ سَيَأْتِی إِلَى شِيعَتِی مَنْ يَدَّعِی الْمُشَاهَدَةَ …

أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِیِّ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ

وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِيمِ

بنام خداوند بخشنده مهربان

ای علی بن محمّد ﺳَﻤُﺮﻯ!

خداوند متعال به براداران دينی‌ ات پاداشی عظيم در از دست دادنت كرامت فرمايد به درستی كه تو از امروز تا شش روز ديگر وفات خواهی يافت

پس خود را براى مرگ مهيّا كن و به أحدى وصيّت مكن كه پس از وفات تو قائم مقام تو شود

زیرا غيبت بزرگ واقع شده و ظهورى نيست مگر پس از اذن خداى تعالى و آن پس از مدّتى طولانى و قساوت دل ها و پر شدن زمين از ستم واقع خواهد شد

و به زودى كسانى نزد شيعيان من می آيند و ادّعاى مشاهده می كنند …

آگاه باشید ! هر كه پيش از خروج سفيانى و صيحه ی آسمانى ادّعاى رؤيت و مشاهده كند او بسیار دروغگو و افترا زننده است*

هیچ حرکت و قدرتی نیست مگر به وسیله ی خدای بلند مرتبه و بزرگ. (1)

توضیح :

مقصود به ادّعای مشاهده در این توقیع آن است که کسی ادّعا کند من هر گاه بخواهم خدمت حضرت رسیده، ایشان را دیده و دستور می ‌گیرم و در حقیقت من دربان و نائب خاص ایشان هستم که چنین ادّعایی را باید در عصر غیبت کبری تکذیب کرد و این موضوع با رؤیت کمی از افراد در عصر غیبت و رسیدن خدمت آن حضرت منافاتی ندارد.

پس به شدت تمام مدعیان نیابت را تکذیب کنید چون دروغگو هستند.

 منابع:

1. الغَيبة (شيخ طوسی) : ص 242.