مبنای بهاییت از زبان بهاییت-قسمت سوم

باورمندان به باب اعتقاد به لعن غیربابی ها دارند

ابوالفضل گلپایگانی از نویسندگان بهائی، در کتاب کشف الغطاء که به دستور عبدالبهاء، دیگر پیشوای تشکیلات بهائیت آن را نوشته، معتقد است که بابیان و پیروان او معتقدند که می بایست دیگران-غیر از بابی ها- را لعن نمود.

به راستی از کسانی که منطقشان شمشیر برنده است و سوزاندن کتب و کشتار دسته جمعی و  …، نمی شود بیش از این هم توقع داشت.

این که کسانی در عقیده باطل باب با او همراه نبوده اند دلیلی بر لعن انسان های بی تقصیر نمی شود. مزید بر آن، عقاید افراطی باب به گونه ای مطرود و منفور است که بهاییان در حدود یک قرن و نیم گدشته، سعی در گذر از اصول اعتقادی یا سانسور واقعیت های باب، داشته اند.

البته جدا از لعن، فحاشی در تشکیلات سیاسی بهائیت نیز سابقه دار است و پیشوایان آنها از بذل ناسزا به یکدیگر، ‌دریغ نکرده اند.

الان هم افرادی که مخالف تشکیلات سیاسی بهائیت هستند و حرفی را بر خلاف عقیده آنها ولو درست و منطقی می گویند را به باد فحش ها و تهمت های مختلف می گیرند که نمونه آن، لفظ حرام زاده است!