امامتحضرت زهرافاطمیه

حضرت زهرا سلام علیها و دفاع از امام

الف ) جریان غصب خلافت؛

اگر چه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله قبل از وفات خویش در جایگاه های مختلفی و از جمله غدیر خم حضرت علی علیه السلام را به جانشینی خویش تعیین نموده بودند. اما پس از انتشار خبر رحلت پیامبر، در حالى كه امام على و برخى اصحاب در تدارك غسل و تدفین پیامبر بودند، جمعى از انصار در سقیفه بنى ساعده، جمع شده و بر آن بودند تا سعد بن عباده، شیخى از بزرگان خزرج را به جانشینى رسول خدا نصب كنند. ابوبكر، عمر و ابوعبیده جراح با شنیدن این خبر، بى درنگ و شتابان روانه سقیفه شدند. و پس از رد و بدل شدن سخنانی بین افراد حاضر از قبیله های اوس و خزرج که در این جریان مقابل یکدیگر قرار گرفته بودند و عده اندک مهاجرین حاضر در جلسه که مدعی بودند طبق سخن پیامبر ائمه باید از قریش باشند . در نهایت ابوبکر عمر و ابوعبیده توانستند به کمک فضای مخالفت پیش آمده بین اوس و خزرج، برای ابوبکر به عنوان خلیفه مسلمین از جمع اندک حاضرین در سقیفه بیعت بگیرند.

ب ) مراجعه به منازل اصحاب؛

غصب خلافت با اعتراضات اهل بیت و اصحاب ایشان مواجه بود، حضرت زهرا سلام الله علیها جهت دفاع از امام خویش چند اقدام عملی انجام داده‌اند،  مطابق آنچه در روایات آمده است؛ امام علی علیه السلام به همراه حضرت زهرا علیها السلام  و حسنین در هنگام شب برای اتمام حجت با اصحاب، به درب خانه های آنان می رفت و واقعه غدیر و سخنان پیامبر در حق خود آنان را به دفاع از حق خویش فرا می خواند.

(یعقوبی، سقیفهٔ بنی‌ساعده، تاریخ یعقوبی، ج۱ ، صفحه ۵۲۷)

ج ) تحصن اصحاب در منزل فاطمه؛

همچنین آمده است که عده ای از اصحاب ضمن سر باز زدن از بیعت، در خانه حضرت زهرا به نشانه اعتراض تحصن کردند

یعقوبی گزارش این تحصن را چنین می آورد: خلیفه اول و دوم خبر یافتند که گروهى از مهاجرین و انصار با على بن ابیطالب در خانه فاطمه دختر رسول خدا جمع شده‎اند، پس با گروهى آمدند و به خانه هجوم آوردند. على بیرون آمد، (ظاهراً باید زبیر باشد چرا که عبارت ابن ابى الحدید از جوهرى و همچنین تاریخ طبری آن را در مورد زبیر دانسته است: محمد بن جریر طبری. “سخن از روز وفات پیمبر و سن وی به هنگام وفات”، تاریخ طبری، ترجمهٔ ابوالقاسم پاینده. ۱۳۲۸) و شمشیرى حمایل داشت. خلیفه دوم با او درگیر شد و شمشیرش را شکست. و جمعیت به خانه ریختند. پس فاطمه بیرون آمد و گفت به خدا قسم باید بیرون روید و گر نه نزد خدا ناله و زارى (نفرین) مى‎کنم. پس بیرون رفتند.(یعقوبی، “سقیفهٔ بنی‌ساعده”، تاریخ یعقوبی ج۱ صفحه ۵۲۷)

حضرت زهرا علیها السلام با توجه به لزوم حفاظت از جان امیرمومنان، دستور خروج افراد را از خانه صادر فرمودند و از آن جا که می دانستند پایان دادن به تحصن و ترک خانه ی ایشان برای تحصن کنندگان تلخ و دشوار است، از این رو با بکار بردن عبارتِ:

“فانصرفوا راشدین”؛

(إبن أبي شيبة الكوفي، أبو بكر عبد الله بن محمد، متوفاي۲۳۵ هـ.ق.، الكتاب المصنف في الأحاديث والآثار، جلد ۷، صفحه ۴۳۲، حدیث ۳۷۰۴۵)

رضایت خود را از مقاومت و فریاد اعتراض سیاسی تحصن کنندگان، اعلام داشتند. (عبارت مذکور، مدح و دعایی است به شکل حال در حق مخاطب به این معنا که: آنچه باید انجام می دادید، به خوبی انجام دادید، همین مقدار بس است. از زحمات شما متشکریم چیزی در حق ما فروگذار نکردید.) و به این صورت تحصن پایان پذیرفت و از تحصن کنندگان به زور بیعت گرفتند. البته امیر مومنان بیعت نکردند. (درسنامه های فاطمیه ، جلد ۲ ، صفحه ۴۴۳)

د ) مقاومت با هجوم پشت درب؛

فیض کاشانی در نوادر الاخبار کیفیت این واقعه را به نقل از منابع “التهاب نيران الأحزان‏” چنین می آورد:

عمر گروهی را جمع کرد و با آنان به منزل حضرت زهرا آمد. آنها به پشت در آمدند و در بسته بود پس فریاد زدند ای علی خارج شو! خلیفه رسول خدا تو را می خواند، چون درب خانه به روی آنها باز نشد هیزم آوردند و آن را پشت در خانه ریختند و آتش آوردند تا آن را روشن کنند. در این هنگام عمر فریاد زد: به خدا قسم اگر در را باز نکنید آن را آتش می زنم . حضرت زهرا علیها السلام چون فهمید آنها منزلش را آتش می زنند برخواست و در را باز کرد. پس آن در را کنار زدند قبل از آنکه آن حضرت خود را از آنان بپوشاند. پس فاطمه پشت درب پنهان شد، سپس عمر در را به شدت كنار زد تا به حدي كه او را بين درب و ديوار فشرد.

سپس آنها به سمت امیرالمومنین هجوم آوردند در حالی که او بر فراش خود نشسته بود و بر علیه او با هم یکدست شدند تا اینکه او را از خانه اش بیرون کشیدند در حالی که لباسش را به سرش کشیده ب…

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا